مصرف مسئولانه:

اسراف:

به جز آن بخش از هدر رفت ها که در فرایند مصرف به صورت اجتناب ناپذیر رخ می دهد، هرگونه تضییع یا اتلافی که قابل پیشگیری باشد، اسراف محسوب می شود. به عبارت دیگر، هر چیزی که به کاری می آید، اگر دور ریخته شود، اسراف است. معیار شناسایی اسراف منحصر به دورریز یا اتلاف نیست، بلکه «بلا استفاده گذاشتن اموال» و «مصرف بیجا» نیز اتلاف پنهان و اسراف است. افزون بر تضییع و اتلاف؛ مصرف در معصیت، مصرف فراتر از سطح زندگی عمومی، مصرف فراتر از توان مالی یا شأن و عدم رعایت اولویت در به کارگیری سرمایه های شخصی و ملی نیز از جمله معیارهای شناسایی اسراف هستند. اگر در معنای واژۀ مصرف دقیق شویم، درمی یابیم که مصرف، به معنای تغییر و تبدیل چیزی به چیز دیگر نیز به کار می رود. غذایی که مصرف می کنید، در بدن شما به انرژی تبدیل می شود و این انرژی در مرحلۀ بعد به کاری تبدیل می شود و محصول کار شما در کالایی که مجددا به مصرف فرد دیگری می رسد، ظاهر می شود در محیط زیست اطراف شما نیز، دائما چنین تغییراتی در جریان است .

مصرف مسئولانه:

منابع غذایی که یک درخت آن را مصرف می کند و به میوه های مفید تبدیل می کند، خود، محصول زنجیره ای از تغییراتی است که پیش از آن در طبیعت روی داده است. میوه های درخت نیز بعدها در جریان همین چرخۀ حیات قرار می گیرند. مصرف مسئولانه مصرفی است که اجازه می دهد، چرخۀ تبدیل ها و تغییرات طبیعی همواره ادامه پیدا کند و متوقف نشود.

یک مورد جالب برای مصرف صحیح و مسئولانه، استفاده از ظروفی است که به راحتی در طبیعت تجزیه می شوند و به چرخۀ تبدیل و تغییر پیوسته آسیبی نمی رسانند. در مقابل، ظروف پلاستیکی یا فلزی، سال ها در طبیعت به چیز دیگری تبدیل نمی شوند و به محیط زیست آسیب می زنند .

روش 6ب:

یکی از روش های مصرف مسئولانه، روش «6ب» است: بهینه مصرف کردن بازیافت ،بازسازی ، بازداشتن (از اسراف و زیاده روی)، باز تفکر (کالای دیگر) باز مصرف (استفاده چند باره از کالا(

نه گفتن به خرید چیزهایی که نیاز نداریم و یا مضرند، یافتن راه های بهتر، پردازش مجدد و تبدیل یک کالا به کالایی دیگر، کمتر مصرف کردن یا با انرژی کمتر ولی دستاورد بیشتر مصرف کردن، استفاده از چیزی بیش از یک بار، درست کردن چیزی که خراب و یا از کار افتاده است، همه از موارد روش 6ب به شمار می روند.